ทุ่งดอกกระเจียวที่ชัยภูมิ |
และบ๋าอะไรซักอย่างจำชื่อไม่ได้ แต่เราพอรู้ทาง และทีมงาน รสทป.เขาสวนกวาง ๕ คน ก็ออกเดินทางไตมล่าในวันที่ ๑๗ กันยายน ๒๕๕๒ ปีที่แล้วนี้เอง เรานำรถไปจอดไว้ที่หน้าผา ใกล้กับถ้ำเม่น เป็นช่วงปลายฝน ป่าเขียวงามมาก เราทั้ง ๕ คน ต้องเดิน ฝ่าพงหญ้าเพ็กที่ขึ้นหนาทึบ สไลด์ลงไปตามหุบ ซึ่งมีทั้งชัน และสโลป เป็นระยะทางประมาณ ๑ กิโลเมตรเศษๆ(เศษเท่าไรไม่รู้) รู้แต่ว่าต้องผ่านตะพักที่ชันๆไม่น้อยกว่า ๓ แห่ง คิดในใจอยู่ขากลับคงลำบากแน่ๆ เกือบจะถอดใจซะแล้ว ในระหว่างทางก็เก็บภาพเป็นระยะๆ เพราะมีของแปลกๆให้ชมกันเยอะ ข้างล่างนี้ เป็นเห็ดที่สวยงาม(แต่กินไม่ได้) สีสดสวย บางเบา
เห็ดสวย |
แต่เหนียวไม่เปราะ เกิดเกาะอยู่กับกิ่งไม้แห้ง อีกภาพเป็นต้นไม้ประเภทหัวใต้ดินก้านแข็ง(ไม่นุ่มเหมือนประเภทว่าน) ชาวบ้านเรียกต้นขาวก่ำหรือข้าวเหนียวดำ ที่เรียกว่าต้นข้าวก่ำก็เพราะว่า หากเรานำมาขยำกับน้ำแล้วนำไปหม่า(แช่) กับข้าวเหนียวขาวแล้ว สีจะเปลี่ยนเป็นม่วงจัดๆ และมีกลิ่นหอม แต่ยังไม่ได้ทดลอง มีโอกาสจะลองทำดู คงไม่เบื่อตายเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟัง เราโล่งใจเมื่อสมาชิกท่านหนึ่งบอกว่าถึงแล้วซึ่งเราก็พบกับบ๋าขนาดประมาณ ๑๐ ไร่ วางตัวอยู่ในป่าทึบรอบทั้ง ๔ ด้าน แต่ไม่พบดอกกระเจียวสีชมพูสดเต็มทุ่ง มีแต่ต้นไม่มีดอก เลยเดินสำรวจก้พบอยู่บ้างแต่ไม่มากพบ
ต้นข้าวก่ำ |
เป็นกลุ่มๆละ ๔-๕ ดอก และพบว่าส่วนใหญ่แก่ตายไปแล้ว เรามาผิดเวลา ทุ่งแห่งนี้น่าจะสวยงามมากหากเรามาเยือนในช่วงเดือนสิงหาคมต้นๆ จึงเป็นความตั้งใจของเราว่า หลังจากนำเสนอเรื่องนี้แล้ว เราจะเดินเท้าตั้งแต่วัดตาดฟ้าไปให้ถึงแหล่ง ดอกกระเจียวแห่งนั้น ในช่วงเวลาอย่างช้า ต้นสิงหาคม ๕๓ แน่นอน ภาพที่เห็นข้างล่าง เป็นภาพดอกกระเจียว บางส่วนและดอกไม้สวยๆ ช่วงต้นหนาวที่กำลังอวดตัวอย่างสวยงาม....สวัสดีครับ
--------------------------------------
ครูคำมี
ครีคำมู